Giganci menadżerki w akcji..
Audyt ujawnił, że w grupie PZU zatrudniano osoby na fikcyjnych stanowiskach menadżerskich. Na liście zwolnionych znaleźli się m.in. syn Krzysztofa Tchórzewskiego z Prawa i Sprawiedliwości (PiS), syn Julii Przyłębskiej, także związanej z PiS, oraz brat Zbigniewa Ziobry z Solidarnej Polski (SP).
Takie osoby były zatrudnione na wysokopłatnych, ale fikcyjnych posadach, które nie miały rzeczywistego pokrycia w wykonywanych obowiązkach. Audytorzy odkryli dziesiątki takich przypadków, co sugeruje systemowe nadużycia w zakresie zatrudniania i wynagradzania. Podaję za Wieści24
Myślę, że zarząd naszego największego polskiego ubezpieczyciela (dla niektórych raczej „żywiciela”) powinien się szczegółowo wyspowiadać za co […]
Uzasadnione ryzyko gospodarcze
22 sierpnia 2022 | Jarosław Ostrowski
️Bawiliście się nożem? Ja tak. Wychowałem się w „ryzykownej dzielnicy” i szybko zrozumiałem, że błędy kosztują, więc trzeba wiedzieć gdzie są granice.
Od 13.10.2022 r. aby uwolnić się od odpowiedzialności za błędy manager będzie musiał wykazać, że działał w granicach uzasadnionego ryzyka gospodarczego.
Przepis nie definiuje tego terminu. Mówi tylko, że decyzje mają być podejmowane na podstawie informacji, analiz i opinii, które powinny być w danych okolicznościach uwzględnione przy dokonywaniu starannej oceny.
Interpretacja zależy więc od konkretnych okoliczności.
Mimo to warto poszukać ogólnych wskazówek przydatnych przy ocenie zachowań zarządu.
Interpretując literalnie należałoby stwierdzić, że jest to ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Próbę pełniejszej definicji znajdziecie na slajdzie.

Z praktycznego punktu widzenia przydatniejsza jest definicja przedstawiona w Normie ISO 31000, zgodnie z którą ryzyko to wpływ niepewności na cele. W tym kontekście uzasadnione ryzyko to takie, które jednostka jest gotowa zaakceptować w związku z realizacją jej celów.
Aby odróżnić ryzyko uzasadnione od nieuzasadnionego trzeba znać kryteria pomiaru i oceny niebezpieczeństwa w kontekście realizowanych celów.
Należy więc najpierw zdefiniować cele jednostki. Mogą mieć one różne aspekty i kategorie, a także mogą być stosowane na różnych poziomach – np. dotyczyć całej bądź części organizacji, mieć charakter finansowy bądź niefinansowy, inwestycyjny albo operacyjny. Ważne aby jasno je wskazać. Dopiero po tym można poszukiwać zagrażających im ryzyk oraz wyznaczyć poziom akceptowanego niebezpieczeństwa. Innymi słowy – nie należy poszukiwać abstrakcyjnych ryzyk ogólnych, tylko konkretnych niebezpieczeństw zagrażających indywidualnym celom organizacji.
Aby ocenić czy podejmowane ryzyko jest „uzasadnione” trzeba posiadać narzędzia ich pomiaru i oceny. W tym zakresie, ustalając kryteria oceny, należy brać pod uwagę pojęcia
️apetytu na ryzyko oraz
️ tolerancji ryzyka (slajdy
).


